Tara Visser
Je doet al een tijdje aan yoga en begint langzaam maar zeker de vruchten van je inzet te plukken. Dat motiveert en geeft je net dié aanzet om, soms door regen en kou, naar de lessen te blijven gaan….
We wonen met veel mensen in Nederland, er is veel verkeer, veel werkdruk, herrie en verplichtingen. We kennen het allemaal. Maar vandaag is het zonnig, je eerste dag vrij en alles ruikt naar fris en lente. Je verheugt je al bij het opstaan. Je hebt gisteren een yogales gevolgd en je bent nog helemaal warm in je spieren en gewrichten. Soepeler dan in de winter en na een dag vol stress, spring je nu uit bed, opent je gordijnen en kijkt vol verwachting en hoop je mooi aangelegde tuin in.
Daar ga jij vandaag eens lekker van genieten…
Na het ontbijt installeer je de tuinstoelen, pakt een tijdschrift en je eerste bakje koffie. Blij tot in je botten. De heerlijke lente-energie heeft ook jou helemaal in haar macht! Met de zonnebril op, blote armen en benen ga je, met beide benen gestrekt, op je favoriete tuinstoel zitten.
Het leven is goed.
Je hebt de eerste slok nog niet op of je hoort de eerste hond al blaffen. Niet kort maar aanhoudend omdat er niemand is die hem corrigeert. Het gaat nog, hier wen je wel aan. Maar je zenuwen staan al paraat, want die hebben de herinneringen van de zomer hiervoor nog in hun systeem. De buurman aan de overkant heeft besloten, nu het goed weer is, al het houtwerk te schuren. Zijn schuurmachine draait op volle toeren en maakt een aanhoudend lawaai. Het lijkt wel alsof jouw zenuwen mee geschuurd worden. Je naaste buur heeft net een bladerblazer aangeschaft en besluit om, zo vlak voor de warmte, alle oude bladeren van de herfst en de winter weg te blazen van haar tuinpad. Met de daarbij behorende oorbeschermers op gaat zij welgemoed aan de slag. In de verte hoor je de galmende radio van bouwvakkers die de flat schuin achter je aan het renoveren zijn.
Je voelt de blijdschap van die ochtend dwars door de tuinstoel heen in de aarde zakken.
Je raakt geïrriteerd en gefrustreerd en je kan wel huilen. Je emoties nemen je helemaal in bezit en je voelt je gevangen. Alle pais en vree die je gisteren tijdens de yogales hebt gevoeld is als sneeuw voor zon verdwenen. Je verkeerd in een wolk van misère.
Hoe kan yoga je hierbij helpen?
Hoe pas je het toe in de dagelijkse realiteit die wij leven?
Lees meer: Gezond slapen met ayurveda
