Door Frederieke Couvée
Wie herkent het niet… zit je zo heerlijk in je dagelijkse Yoga ritme… Eindelijk heb je die discipline te pakken! Iedere ochtend sta je op, doe je je asana’s, je pranayama’s, meditatie en kalm vaar je door de dag. Je verlangens worden steeds zuiverder, de behoefte aan koffie verdwijnt en de behoefte aan gezonde voeding neemt toe, na een korte yogasessie om de dag af te sluiten gaat je vroeg naar bed: met een tevreden glimlach val je direct in slaap om de volgende morgen weer vroeg op te staan en je Yoga te doen. Zo gaat het goed… regelmatig ervaar je dat gevoel van gelukzaligheid, ultieme tevredenheid en kalmte.
En dan opeens… is het weg. Hoe het precies gebeurde is achteraf moeilijk te zeggen. Je gaat te laat naar bed, je komt moeilijk je bed uit ’s ochtends. Opeens heb je ‘geen tijd’ meer voor je Yoga en ben je veel te gestrest voor meditatie. Op de een of andere manier wil die onrust in je hoofd versterkt worden en krijg je behoefte aan koffie. Dat serene gevoel heeft plaats gemaakt voor lethargie, irritatie en je voelt je opgejaagd.
Hoe kan dat nou, het ging toch net zo goed? Je was bijna verlicht!
Herkenbare situatie? Voor de meeste yogi’s wel. Ok, uitgezonderd diegenen die in een grot in de himalaya’s zitten, maar goed, die zitten daar dus niet voor niets. Voor de moderne westerse Yogi is het best moeilijk om vast te houden aan de dagelijkse Yoga routine en te voorkomen dat aardse factoren ons weer in oude, niet- zo- yogi patronen slingeren. Maar… gelukkig is dit te verklaren! Paramahamsa Yogananda schrijft in God Talks To Arjuna : “Het moment dat meditatie ons onderscheidingsvermogen wekt, zodat de Yogi de ware vreugde van de innerlijke wereld van de Ziel begint te ervaren, raakt Koning Materieel Verlangen verontrust en begint zijn positie weer in te nemen, door de herinneringen van zintuiglijk genot uit het verleden in de geest te activeren.
” Het is dus een test!
Hoe verder je komt op je Yogi pad, hoe grover het geschut dat wordt ingezet om je weer in oude patronen te laten vervallen. Als dat gebeurt, is dat dus eigenlijk een goed teken: je was blijkbaar goed op weg, zodat het nodig was om te weer terug te laten vallen. Laten we vooral niet opgeven: als we blijven observeren en contempleren werken die trucjes van de ‘vijand’ op een gegeven moment niet meer. En gelukkig is altijd weer een volgende dag om opnieuw te beginnen en de strijd aan te gaan.
Google Authorship for Frederieke Couvee
Lees meer: Met je hele ziel en zaligheid op de mat
