Tara Visser
In het vorige artikel heb ik willen laten zien dat het niet eenvoudig hoeft te zijn als je begint met yoga. Een oud Hollands gezegde is: al het begin is moeilijk. Nu gaat dit niet voor alles op, het eten van je eerste ijsje is beslist niet moeilijk te noemen. Maar yoga is een ander verhaal.
Ten eerste is yoga niet het zoveelste oefenprogramma wat je wordt aangeboden om gewicht te verliezen of om te leren ontspannen en ten tweede is de yoga iets wat je gaandeweg leert kennen en leert integreren in je dagelijks bestaan. Yoga is een oeroude weldoordachte en doorvoelde traditie waar wij als Westerlingen deel van uit gaan maken op het moment dat je voor de eerste keer op je matje landt om ‘aan yoga te gaan doen’.
Yoga is een hype aan het worden en het wordt op verschillende locaties aangeboden, zelfs tot in grote populaire sportscholen. Er is helaas wel een wezenlijk verschil tussen een yogasportprogramma en echt, maar dan ook echt de vruchten van yoga vanuit de traditie te mogen plukken.
- Bij het eerste kweek je spieren en uithoudingsvermogen.
- Bij het tweede kweek je naast spieren en uithoudingsvermogen ook geduld, vertrouwen, kalmte van geest, liefde en vrede in jezelf.
Maar zoals wij al zagen in het vorige artikel, je was reeds geland op je matje. De eerste kennismaking met yoga was niet gemakkelijk. De volgende vraag dringt zich dan ook aan je op:
Waar ben ik in Godsnaam mee bezig?
Maar moedig als je bent ga je door van de openingsmeditatie naar het gedeelte waarin je het lichaam gereed maakt om, in een later stadium van de les, de yogahoudingen aan te kunnen nemen. Dit is het gedeelte waarin je de spieren en de gewrichten opwarmt, dit kan zittend en/of staande. Zittend in de kleermakerszit, zijn er allerlei strekkingen en buigingen. Ondertussen zit je nog steeds ongemakkelijk en iedere strekking en buiging roept spanning bij je op.
Dit kan gebeuren en is logisch.
Lichaam en geest reageren met weerstand op ongemak en nieuwe handelingen.
Je hoort de docent zeggen: ‘houdt de schouders laag’, terwijl je ondertussen je verkrampte nek naar rechts en links probeert te draaien.
Het is zoveel in één keer, nieuwe bewegingen, aandacht hebben, de pijn verwerken en opletten. Zonder naar je buurvrouw te willen kijken omdat je niet precies weet wat je moet doen.
Hoe leer ik ooit te ontspannen als ik zo gespannen ben?
Probeer alleen maar te ontspannen in de wetenschap dat je echt zult wennen zodra je weet wat je kunt en wat er van je verwacht wordt. Je zult echt meer en meer ontspannen naarmate je de grenzen van je lichaam weet en aanvaard. Ook al voel je al dat wantrouwen in je, wees moedig en geef het een kans!
Echt, je bent aan het zaaien. De oogst zal overheerlijk zijn. Heb geduld.