Tara Visser
Aan de slag met yoga, vervolg VI.
Je hebt net voor het eerst de Zonnegroeten gedaan. Alhoewel je ze net zo vloeiend als de docente had willen doen is dat doel toch te hoog gegrepen. Als het goed is ben je inmiddels wel gerustgesteld. Al tijdens de Zonnegroeten heb je ingezien dat je tijd en geduld nodig hebt. En dat is prachtig, want dat zijn de kwaliteiten van jouw hart die al tijdens de beoefening tot uitdrukking zijn gekomen.
Daar hoef je niets mee te doen. Anders wordt het weer een spelletje van je ego-denken.
De voorbereiding is klaar
Als het goed is kun je nu voelen dat je helemaal opgewarmd bent. Het lijkt alsof al je pezen en gewrichten zijn gesmeerd. Het kan zelfs zo zijn dat je hartritme is verhoogd door de grote inspanning die je net geleverd hebt. Je lichaam is opgewarmd en je geest is voorbereid om zich dieper te concentreren of zoals het vaak binnen de yoga wordt gezegd ‘te richten’ of ‘ te focussen’.
Binnen het doen van de houdingen is het belangrijk dat de geest stil blijft.
Onrust
Dat is niet zomaar iets maar een enorme uitdaging! Bij iedere inspanning of kriebel aan je grenzen zal je steeds meer en dieper gaan ervaren welke schommelingen er zijn in je geest. En dat zijn er behoorlijk wat!
Ons denken staat eigenlijk nooit stil. Ik vergelijk het weleens met een interne snelweg of TGV trein.
Je geest leren kennen
Prikkelingen, spanningen en/of stress in je leven zullen bepalen hoeveel auto’s er rijden op jouw interne snelweg of hoe hard jouw hogesnelheidstrein gaat.
Het doen van yogahoudingen (asana’s) is bij uitstek geschikt om je geest te leren kennen. Niet alleen in hoeveel en hoe vaak je denkt maar ook in welke snelheid en in welke gedachtenvorm. Je kunt je gedachten niet langdurig onderdrukken of wegduwen, hoe zeer je ook je best doet en hoezeer dit ook gepredikt wordt. Wat je wel kunt doen is ze leren kennen en ervaren hoe jouw geest reageert op verschillende situaties.
Hoe prachtig is het niet dat het doen van yoga ons de mogelijkheid biedt om onszelf in de geest te leren kennen!
Iedere docent bereidt zich anders voor op de les, maar meestal worden de yogahoudingen in een bepaalde volgorde gegeven. Dat wil zeggen van staande houdingen naar zittende houdingen en als laatste naar liggende houdingen.
Staande houdingen vragen om wat meer ‘vuur’ dus zou het onlogisch zijn om houdingen waarin je meer ontspanning toe kunt laten en die verkoelend zijn als eerste te plaatsen. Tenslotte is het de bedoeling dat jouw geest aan het einde van de les helemaal ontspannen is.
Als je teveel ‘vuur’ hebt aangemaakt vlak voor de eindontspanning (liggen aan het einde van de les) zal je stuiterend en gefrustreerd op de mat liggen.
En uiteindelijk innerlijk ontevreden naar huis gaan.
Over yogahoudingen later meer……in een volgend artikel: in de Houding!
