Tara Visser
Aan de slag met yoga IV.
Waarom er opnieuw een vervolg is op ‘aan de slag met yoga’ is niet om het al te ingewikkeld te willen maken, maar om je een duidelijk beeld te geven van wat er allemaal in je kan gebeuren als je start met yoga. Voor veel mensen is dat, vaak al na de eerste proefles, een reden om te roepen ‘yoga is niets voor mij!’. En dat is jammer, want het is juist als er veel in je gebeurt, hetzij door emoties, een niet te stoppen stroom van gedachten of fysieke (ineens voelbare) klachten, dat je op de juiste plek bent beland.
Het enige wat er is gebeurt, is dat je in contact met jezelf bent gekomen en dat is prachtig.
Vasthouden
Maar het kan ook schrikken zijn. Want het lijkt of dat wat je allemaal hebt ervaren ook op een antwoord wacht. Dat hoeft echter niet, want op het moment dat je de yogastudio uitstapt stap je gewoon weer terug in je dagelijks leven, meer ontspannen en opgeruimd dit keer. En als je maar vaak genoeg gaat zal je merken dat je je ontspanning en de ruimte die in je is ontstaan steeds langer kunt ‘vasthouden’.
Moed
We hebben in de vorige artikelen gezien dat je de openingsmeditatie hebt doorlopen en dat je lichaam goed is opgewarmd. Je hebt je eerste zaadje gepland in de Berghouding en je bent innerlijk gereed om naar de volgende houding te gaan. Door je fiere houding heb je voldoende moed en psychische energie verzameld om door te gaan.
Dat is mooi, je hebt de eerste obstakels overwonnen en dat geeft de burger moed!
De Zonnegroet
De docent stelt de Zonnegroet voor, in het Sanskriet Surya Namaskar genoemd. Daar zijn twee variaties in namelijk de Zonnegroet A en de Zonnegroet B. We beginnen met A en deze begint vanuit de Berghouding in een staande vooroverbuiging, vingers op de grond. En daar begint het probleem al want jouw vingers komen niet voorbij je knieën. Terwijl je naaste buurvrouw haar hele handpalmen sierlijk op de grond vleit, heb jij het gevoel dat de achterkant van je lichaam te kort is.
‘Plaats je handen maar op je schenen als je niet bij de grond kunt komen’ hoor je de docent zeggen. Maar dan nog. ‘Je mag je schouders loslaten, je nek zacht houden en je hoofd laten bungelen’, zegt de docent. Je doet je best, maar het voelt alsof je schouders over je oren zijn geknoopt en er met een brandende lucifer tussen je schouderbladen wordt gestreken.
Je gezicht wordt groot door al het bloed wat er naar stroomt. Langzaam lukt het toch om je kiezen los te laten. Je voelt hoe een weldadige ontspanning door je gezicht trekt, terwijl je schouders branden en de spieren aan de achterkant van je dijen verstrakken.
Je doet het zo goed, je geeft je over aan alle signalen die er zijn.
Daar gaat het om! Het gaat om overgave, want jij bent wie je bent en jouw lichaam reageert zoals het reageert. Overgave is ontspanning en aanvaarding. Overgave is een kwaliteit van jouw hart. Ondanks dat je pijn hebt en tegen beperkingen aanloopt ben je zo moedig geweest om je hart te openen.
Nu is het jij en yoga op de mat!
Lees meer: Aan de slag met yoga (vervolg V)
